|
|
|
Administrator
|
|
Telewizja (TV) – dziedzina telekomunikacji przekazująca ruchomy obraz oraz dźwięk na odległość. W jednym miejscu za pomocą kamery telewizyjnej i mikrofonu rejestruje się sygnał, który następnie jest transmitowany do dowolnego miejsca w zasięgu transmisji. Sygnał odbierany jest przez odbiornik telewizyjny i przetwarzany na obraz oraz dźwięk. Pierwsza transmisja telewizyjna, z Londynu do Nowego Jorku, odbyła się 27 stycznia 1928 roku. W dniu 3 lipca 1928 roku w Londynie odbyła się transmisja telewizyjna w kolorze. Prawdziwą popularność telewizja uzyskała po II wojnie światowej. Według danych szwajcarskiego departamentu poczty w 1960 r. było na świecie zarejestrowanych ok. 86 mln odbiorników telewizyjnych. W 1989 roku w Japonii uruchomiono pierwszą na świecie telewizję wysokiej rozdzielczości (HDTV) pod nazwami MUSE oraz Hi-Vision. Za telewizję międzynarodową uznaje się taką, która na mocy odpowiednich koncesji nadaje program na terytorium wielu krajów. Telewizja międzynarodowa nadaje jednorodny program, dostępny jednocześnie we wszystkich krajach, które znajdują się w zasięgu jej odbioru. Najczęściej językiem podstawowym jest język angielski np. w stacjach takich jak BBC czy CNN. Jednak wiele telewizji międzynarodowych nadaje swój program nawet w kilkunastu językach narodowych. Na przykład stworzona we Francji stacja Eurosport – to nadawany w 20 językach ogólnoeuropejski kanał sportowy, docierający do ponad 200 milionów widzów w 59 krajach Europy i Afryki Północnej. Stacje tego typu posiadają swoje ośrodki w różnych krajach i na kontynentach. Na przykład główna siedziba CNN znajduje się w Atlancie, ale stacja ma również ośrodki w Nowym Jorku, Londynie, Hongkongu oraz wielu innych miastach. Z kolei Al Jazeera English (pierwsza globalna angielskojęzyczna telewizja z Bliskiego Wschodu) nadaje rotacyjnie z czterech centrów zlokalizowanych w: Kuala Lumpur, Ad-Dauha, Londynie i Waszyngtonie w zależności od pory dnia. Program telewizji międzynarodowej ma charakter ponadlokalny, uniwersalny, mogący zainteresować widzów mieszkających w różnych krajach i kulturach. Do najbardziej znanych telewizji międzynarodowych należą: BBC News, CNN, Al Jazeera, National Geographic, Disney International Television, Fashion TV, Eurosport, ESPN Classic. W związku z rosnącą rolą telewizji w życiu współczesnej rodziny i społeczeństwa coraz więcej ustawodawców, naukowców i rodziców sprzeciwia się bezkrytycznej akceptacji telewizji jako środka masowego przekazu. Narodowy Instytut Mediów i Rodziny (organizacja pozarządowa w USA) wskazuje, że amerykańskie dzieci oglądają telewizję średnio 15 godzin w tygodniu, co negatywnie wpływa na ich edukację i dorastanie. W 1991 rząd Szwecji wprowadził całkowity zakaz emitowania reklam skierowanych do dzieci poniżej 12. roku życia.
Artykuł z Scientific American z 2002 zwrócił uwagę na fakt, iż wynikające z wewnętrznego przymusu oglądanie telewizji nie różni się od innych form uzależnienia. Potwierdzają to doniesienia o syndromach wycofania w rodzinach zmuszonych przez okoliczności do zaprzestania oglądania telewizji.
Badania w Nowej Zelandii obejmujące 1000 osób (dzieci i młodzież do 26. roku życia) dowiodły, że "oglądanie telewizji w dzieciństwie i okresie dojrzewania wiąże się ze słabymi osiągnięciami edukacyjnymi w okresie do 26. roku życia". Innymi słowy, im więcej dziecko ogląda telewizję, tym mniej prawdopodobne jest, że ukończy szkołę i podejmie studia.
W Islandii czas nadawania telewizji był ograniczony do 1984 – w tym okresie żadne programy nie były emitowane w czwartki lub podczas całego lipca.
Krytycy telewizji wskazują na jej wybiórczość, brak rzeczywistego pluralizmu idei (wynikający z wysokich kosztów, jakie trzeba ponieść, by założyć i prowadzić stację), schlebianie niskim gustom, niszczenie asertywności i oddziaływanie na zanik więzi społecznych. Zachęcają do ograniczenia oglądania telewizji i uświadamiają wpływ, jaki ma (m.in. w postaci reklam) na społeczeństwo, zwłaszcza na dzieci. Ośrodek Badania Opinii Publicznej doniósł w 1999 r., że w 49% polskich dzieci ma telewizor w pokoju w którym się uczy, 37% tam gdzie śpi, a 14% tam gdzie spożywa posiłki. |
